Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

Η Γαλλική εκστρατεία στο Μοριά και ο στρατάρχης Μαιζών. Ο Μαιζών, ο Μανζάρ, οι Γάλλοι και η Πάτρα. Μύθοι και πραγματικότητα

Το βιβλίο του Νίκου Τζανάκου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ

Μια έρευνα η οποία αφορά το Γάλλο στρατάρχη Μαιζών, που ήρθε το 1828 για να «απελευθερώσει» το Μοριά, εξελίσσεται σε μια γενικότερη μελέτη εποχής σε σχέση με τους Γάλλους, η οποία συμπεριλαμβάνει σημαντικά ιστορικά στοιχεία.
Δύο αιώνες περίπου από τότε, η γνώση μας γύρω από τα ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα είναι αρκετά καθαρή. Πίσω από το Γάλλο στρατάρχη εμφανίζονται στρατιωτικοί, επιστήμονες, περιηγητές, φιλέλληνες αλλά και τυχοδιώκτες.
Τα ιστορικά γεγονότα ανασύρονται και απομυθοποιούνται παίρνοντας τις πραγματικές τους διαστάσεις. Οι υπερβολές των πρώτων χρόνων παραλείπονται και ο μύθος δίνει τη θέση του στην πραγματικότητα.
Τελικά, ο Μέγας Ναπολέων δεν αναστήθηκε για να μας απελευθερώσει, ο Αλή πασάς δεν έγινε χριστιανός, δεν παραχωρήσαμε νησιά μας για στρατιωτικές Βάσεις στους Αμερικανούς!
Αντίθετα, στην Ευρώπη το μεγάλο κεφάλαιο της εποχής έπαιζε συχνά την Ελλάδα στο Χρηματιστήριο!
Η Γαλλική Επιστημονική Αποστολή γίνεται η αιτία να πληροφορηθούμε για τις συνθήκες ζωής, την κοινωνία, τα μνημεία της αρχαιότητας και την τύχη τους.
Ένας Γάλλος δεκανέας μας αφήνει κληρονομιά ένα βιβλίο με εντυπωσιακές πληροφορίες για τη ζωή των προγόνων μας και στη συνέχεια, γίνεται καθηγητής φιλοσοφικής και συγγραφέας αναλύοντας τους αρχαίους Έλληνες.
Ένας στρατηγός μας σώζει από την πανώλη, ενώ ένας συνταγματάρχης έρχεται για πέμπτη φορά να πολεμήσει στην Ελλάδα.
1.600 Γάλλοι στρατιώτες πεθαίνουν από τις κακουχίες, ενώ εκατοντάδες παιδιά χάνουν τη ζωή τους από ελονοσία.
Η Ελλάδα έχει «απελευθερωθεί» το 1821, αλλά έως το 1828 η Πάτρα δεν υπάρχει! Μόνο ερείπια! Αρχές του 1829 ο πληθυσμός της πόλης είναι 4.000 χριστιανοί (Έλληνες) και 2.500 καθολικοί (Γάλλοι στρατιώτες).
Η ιστορία για την Ελλάδα έχει ξαναρχίσει να γράφεται.
Οι μύθοι επικρατούν. Η πραγματικότητα μπορεί να περιμένει τη σειρά της.

Αποσπάσματα από επιστολές μεταξύ
Καποδίστρια και Μαιζών

Μεταξύ του Μαιζών και του Καποδίστρια, στο διάστημα που ο πρώτος βρισκόταν στην Ελλάδα αλλά και τα επόμενα χρόνια που ήταν στη Γαλλία, έχουν διασωθεί περισσότερες από 70 επιστολές.
 «Ήσαν όλοι σε έσχατη αθλιότητα, δεν είχανε τίποτα σχεδόν   να βρουν κανένα βράχο, σκαμένον από τα χρόνια   να τους προστατεύει από την κακοκαιρία».
Γράφει ο Μανζάρ: «Κάθε μέρα βλέπαμε να κατεβαίνουν από τα βουνά τους αυτούς τους δυστυχισμένους Έλληνες, που από πολλά χρόνια δεν είχαν άλλο άσυλο, άλλη τροφή, άλλα ρούχα, κι άλλα ήθη από των πιο αγρίων ζώων, ανάμεσα στα οποία ήσαν αναγκασμένοι να ζουν. Το πρώτο που χρειάζονταν ήταν να ξαναβρούν την ελευθερία, που η στέρησή της τους είχε κάνει να μοιάζουν πιο πολύ με ζώα παρά, με ανθρώπους. Η πρώτη τους φροντίδα, φτάνοντας στην πεδιάδα, ήταν να βρουν κανένα βράχο, σκαμμένον από τα χρόνια, που να τους προστατεύει από την κακοκαιρία. Άλλοι με καλαμποκιές, με βούρλα και με καλάμια έφτιαναν μια καλύβα, δέκα ως δώδεκα πόδια πλατειά περίπου, και στριμώχνονταν εκεί μέσα οχτώ ή δέκα συγχρόνως. Ήσαν όλοι σε έσχατη αθλιότητα, δεν είχανε τίποτα σχεδόν, τους έλειπε συχνά το ψωμί, και τα ρούχα για ν’ ανθέξουν στο κρύο που το πρωί και το βράδυ ήτανε τσουχτερό»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου